Egiari Zor fundazioak azaldu duenez, Frantziako armadako aditu talde batek indusketa lan batzuk egin zituen Landetan apirilaren 22tik 24ra bitarte, Jose Miguel Etxeberria Alvarez Naparra-ren gorpuzkiak egon zitezkeen eremu batean, baina ez dute haren arrastorik aurkitu: «Lanen emaitza, 2017an bezala, negatiboa izan da». Orain, Frantziak Espainiako Auzitegi Nazionalari igorriko dio lan horien inguruko txostena, eta hark zer erabakiko zain dago familia, auzian jarraitzeko beharrezko urratsak egiteko: «Oraintxe ez dakigu zer egin, esperoan baikaude [Espainiako Auzitegi Nazionaleko epaile Ismael] Morenok zer egingo. Horren arabera ikusiko dugu», adierazi du Eneko Etxeberriak, Naparraren anaiak. Iñaki Egaña Egiari Zorreko kide eta historialariak eta Eneko Etxeberriak eman dute egoeraren berri, Iruñean egindako prentsaurrekoan. Azaldu dutenez, Frantziako armadako unitate batek, Jendarmeriaren gidaritzapean, indusketa lanak egin zituen Brocas eta Labrit udalerrien arteko baso eremu batean, «gutxi gorabehera 1.200 metro karratuko eremu batean», eta detektagailuak eta hondeamakina bat erabili zituzten horretarako. Gainera, markatutako eremuetatik at, zuhaitz arteko are eremu zabalagoa aztertu zuten detektagailuekin. Halere, emaitza negatiboa izan da. Argudiatu dutenez, Naparra desagertu zenetik hona, basoa eraldatu egin da denboraren eraginez, eta zuhaitzen kokalekua ere ez da orduko berbera. Adibidez, 1980ko hamarkadan uholde bat izan zen toki horretan. «Hortaz, zaila da zehaztea gorpuzkiak non egoten ahal diren, zeren, dauzkagun jarraibideekin, nekez seinalatzen ahal baita zalantzarik gabeko toki jakin bat». Naparraren gorpuzkiak aurkitzeko egindako lanak, apirilean. EGIARI ZOR Lan horiek bertatik bertara ikusi zituzten Eneko Etxeberriak, Francisco Etxeberria auzi medikuak eta Iñigo Iruin familiaren abokatuak. Etxeberriaren arabera, apirilaren 22an ekin zioten, 09:00etan, eta bi egun geroago eman zioten amaiera, apirilaren 24ko 18:00etan. Erabakiaren berri Jendarmeriako koronel batek eman zion Naparraren familiari. «Telefonoz hitz egin nuen harekin, eta esan zidan lana amaitutzat ematen zutela. Azaldu zidan txosten ofiziala egingo dutela eta [Ismael] Moreno epaileari bidaliko diotela. Horrela dago kontua». Egiari Zorrek eta Etxeberria familiak adierazi dute ez dutela alde batera utziko «Jose Miguelen gorpuzkiak berreskuratu eta etxera ekartzeko» helburua: «Gertatu zen guztia jakitea eta justiziarako eskubidea gauzatzea, horrenbeste zor baitzaigu». Hala, auzia zabalik mantentzeaz gain, eskatu dute 1968ko Sekretu Ofizialen legea indargabetzeko, egun «Espainiako Estatuko demokraziaren kalitateari buruzko eztabaida» irekita dagoela baliatuta. Hori Naparra auzia argitzeko baliagarria izan daitekeelakoan. Oinarrian, CESID Indusketa lanak egitearen oinarria zera da, 2015. urtean CESID ─egun, CNI─ Espainiako zerbitzu sekretuetako ustezko agente ohi batek emandako testigantza, Iñaki Errazkin kazetariak jasoa. «Estatu terrorismoarekin» lotura zuen hark, orduan Iñigo Iruin abokatuak azaldu zuenez, eta, haren arabera, Naparra Frantziako Landetan dago lurperatuta; zehazki, Mont-de-Marsandik (Frantzia) iparraldera dagoen udalerri batean, haritzen paraje batean. Adierazpen hartatik abiatuta, Paco Etxeberriak eta haren lantaldeak eremu azterketa bat egin zuten, familiaren eskariz, eta bi eremu proposatu zituzten indusketa lanak egiteko. Hain zuzen, horrek balio izan zuen Auzitegi Nazionaleko Ismael Moreno instrukzio epaileak Naparraren desagertzearen auzia berriz irekitzeko, eta Frantziako agintariei indusketa lanak egiteko eskaera bat egiteko. Lehen lanak 2017ko apirilaren 4an egin zituen Etxeberriak zuzendutako taldeak, aurrez zehaztutako bi eremu horietako batean. Han, baina, ez zuten gorpuzkirik aurkitu. Honela gogoratu zuen afera Eneko Etxeberriak, BERRIAn argitaratutako artikulu batean: «Frantziako agintariek erabaki zuten txostenetan aipatutako toki bakar batean zulatzea, eta erabat baztertu zuten bigarren tokian indusketa egitea. Goizez eta arratsaldez bost orduz aritu eta gero, ezer aurkitu ez zutelarik, indusketa lanak amaitu ziren». Apirilean egindako lanak. EGIARI ZOR Hala, Auzitegi Nazionaleko Moreno epaileak eta fiskaltzak asmoa azaldu zuten kasua berriz ixteko, baina familiak ez zuen amore eman, eta errekurtsoak aurkeztu, bigarren eremuan ere indusketa lanak egin zitezen. Hala, azkenean, lan horiek egiteko eskaria egin zuen epaileak. Hori 2018ko maiatzean izan zen, eta senideek espero zuten urte hartako udazkenean egingo zirela behar horiek. Hain zuzen, urte hartako abenduan hil zen Naparraren ama Celes Alvarez, semearen gorpuzkien kokalekuaren berri izan gabe. Izan ere, lan horiek aurtengo apirilean egin dira. Jose Miguel Etxeberria Naparra ETAko kide izan zen, eta, gero, Komando Autonomo Antikapitalistetakoa. 1978an, ihes egin zuen Ipar Euskal Herrira, eta 1980ko ekainaren 11tik ez da haren berririk. EHUko Giza Eskubideen eta Botere Publikoen Unesco katedrak egindako ikerketaren arabera, «tranpazko hitzordu bat» jarri zioten Ziburun (Lapurdi), eta ez da hartaz gehiago jakin. 44 urte epaitegietan Haren desagertzearen inguruan Baionako epaitegiak egindako diligentziak «oso eskasak» izan ziren, ikerketa beraren arabera, eta urte eta erdi inguru barru artxibatu egin zuten auzia, 1982an. Fiskaltzaren arabera, erakunde barruko «kontu garbiketa» baten ondorio izan zen hura desagertzea. Hipotesi hark, baina, indarra galdu du denborak aurrera egin ahala. Kontuan izan behar da ordurako BVE Batallon Vasco Español eskuin muturreko talde paramilitarrak bere gain hartua zuela haren bahiketa eta hilketa. Iñaki Egaña historialariak gogorarazi duenez, «gezurra badirudi ere, BVEk biktima gehiago eragin zituen GALek baino». Halaber, eskuin muturreko talde paramilitarrek eta parapolizialek eragindako 1.557 ekintza zenbatuak ditu Egiari Zor fundazioak. «Maiz datu hori ez da aipatu ere egiten kontakizun ofizialetan». Naparraren auzia 1982an itxi zuen Frantziako Justiziak, eta ez zen berriro ireki 1999ra arte. Orduan, Espainiako Auzitegi Nazionalak ikerketa ildoa BVE eta Espainiako zerbitzu sekretuetara bideratu zuen. Halere, azkar itxi zuten auzia, 2004an. Senideek lanean jarraitu zuten auzia berriz ireki zedin, eta, 2014an, NBE Nazio Batuen Erakundeak ere desagertze behartu modura onartu zuen kasua, Espainiako Gobernuari hura argitzeko gomendioak eginez. Azkenik, 2015ean egindako aurkikuntzak tarteko, Baionako epaitegira eta Auzitegi Nazionalera jo zuten. Lehenak erantzun zuen auzia 1992tik preskribatuta zegoela. Bigarrenak, berriz, orain arte iritsi den prozesua zabaldu zuen 2016ko irailean. Kronologia 1980ko ekainak 11. Etxetik atera eta ustez Zibururantz (Lapurdi) abiatu zen. Han hitzordu bat zuen, baina ordutik inork ez du haren berririk izan. Ekainak 17. Naparraren gurasoek, Francisco Etxeberriak eta Celes Alvarezek, haren desagerpena salatu zuten Baionako epaitegian. Ekainak 19. Naparraren autoa aurkitu zuten Ziburutik gertu. Ekainak 20. Komando Autonomo Antikapitalistek ohar bidez jakinarazi zuten Naparra erakundeko kidea zela, eta litekeena zela hori izatea desagertu izanaren arrazoia. Ekainak 21. Batallon Vasco Españolen izenean dei egin zuten Deia egunkariaren egoitzara, eta adierazi eskuin muturreko talde paramilitar horrek bahitu zuela Naparra. Ekainak 27. Fiskaltzak Baionako epaitegiari eskatu zion ikerketa judizial bat irekitzeko; instrukzioari ekin, eta ikerketa bat egiteko agindu zitzaion Poliziari. Hura, baina, KAAko barne aferetan zentratu zen. Uztailak 3. BVEk beste dei bat egin zuen Deia-ra, esanez ekainaren 30ean hil zutela Naparra. Denera, bost aldiz hartu zuen bere gain ekintza, baina kokalekua behin eta berriz aldatuz. 1981eko maiatzak 25. Jean Pierre Foixet galdekatu zuten; espetxean zen BVEk 1980an Mont-de-Marsanen egindako atentatu batengatik. 1982ko otsailak 10. Baionako epaitegiak auzia artxibatu zuen, fiskaltzak hala eskatuta. 1999ko irailak 13. Naparraren familiak Auzitegi Nazionaleko 2. Instrukzio epaitegian kereila bat jarri zuen. Urriak 1. Ismael Moreno epaileak aferaren inguruko txosten bana eskatu zien Espainiako Poliziari eta Guardia Zibilari. 2004ko martxoak 3. Fiskaltzak Gilbert Perret inputatzearen kontra eta auzia artxibatzearen alde egin zuen. Martxoak 31. Moreno epaileak instrukzioa artxibatzea erabaki zuen, eta, urriaren 4an, erabaki hura babestu zuen Auzitegi Nazionaleko 3. Zigor Salak. 2008. Eusko Jaurlaritzak terrorismoaren biktimen inguruko txosten batean jaso zuen Naparraren kasua, BVE eta Perret egiletzat jota. 2014ko ekainak 13. NBEren Giza Eskubideen Goi Mandatariak afera ikertzeko eskatu zien Espainiari eta Frantziari. 2015eko abendua. Iñaki Errazkin kazetaria Brasilen elkartu zen ustez CESIDeko kide izandako batekin, eta hark informazioa eman zion Naparraren gorpuzkien ustezko kokalekuaren inguruan. 2016ko uztailak 30. Paco Etxeberria auzi medikuak txosten bat egin zuen informazio horretan oinarrituta, eta indusketa lanak egiteko bi eremu ezarri. Urriak 13. Auzitegi Nazionalak auzia berriz irekitzea erabaki zuen, kokalekuaren inguruko informazioa oinarri hartuta . 2017ko apirilak 4. Auzi medikuak zehaztutako eremu batean indusketa lanak egin zituzten, baina ez zuten gorpuzkirik aurkitu. 2018ko apirilak 11. Errazkinek esan zuen Ramon Francisco Arnau de la Nuez CESIDeko agente ohiak eman ziola informazioa. 2024ko apirilak 22-24. Paco Etxeberriak zehaztutako bigarren eremuan indusketa lanak egin zituzten, baina ez zuten gorpuzkirik aurkitu.

Gipuzkoako autoeskolek mobilizazioak iragarri dituzte aztertzaile falta eta “abandonu” egoera salatzeko

Estatuak ezarritako antxoaren kuota arrantzaldi honetan 31.614.622 kilokoa da. Kantauri itsasoan (Euskadi, Kantabria, Asturias eta Galizia) 11,4 milioi kilo harrapatu dituzte, hau da, Estatuko kuotaren % 36. Antxoaren batez besteko prezioa 1,55 €/kilokoa da.

SAT sindikatuko bozeramailea atxilotu dute Iruñean, epaiketa baten data jakinarazteko

«Eleberri dokumentala» da Nuria Cadenes idazlearen Guillem. 2022an eman zuen argitara, eta Guillem Agullo militante antifaxista eta independentista valentziarraren hilketa eta haren ostekoak ditu oinarri. 1993ko apirilaren 11n hil zuten gaztea, eta belaunaldi oso bat markatu duen ikur bilakatu da geroztik. Haren senide eta lagunak elkarrizketatuta, epaiketa prozesua dokumentatuz eta sasoi hartako egunkariak kontsultatuz osatu zuen kontakizuna idazleak, eta Valencia Negra eta Lletra D’or sariak jaso ditu horri esker. Amaia Apalauza Ollok itzuliko du orain, (H)ilbeltza bekari esker. 6.000 euro jasoko ditu horretarako, eta 2025eko abenduan emango du argitara Txalaparta argitaletxeak. Antolatzaileek ezarritako testu zati bat itzuli behar zuten hautagaiek, eta hamar lagin aurkeztu dira. Apalauzarena nabarmendu du epaimahaiak guztien artean. Azpimarratu dutenez, katalanezko testuaren erritmoa euskaraz nola gorde duen da bereziki aipagarria. Horretarako joskera zaindu eta euskararen baliabide ugariak baliatu dituela ere txalotu dute. Haien hitzetan, «jario eta aberastasun handiko testua» da emaitza. Sorkuntza eta itzulpena Euskal Filologia ikasi zuen Apalauzak, eta Nafarroako euskarari buruzko doktore tesia aurkeztu zuen 2011n. Itzultzaile-zuzentzaile autonomoa da egun, eta EIZIEko zuzendaritza taldeko kidea. 2015. urtean argitaratu zuen lehen literatura itzulpena, Literatura Unibertsala bilduman: Sergei Dovlatoven Maleta ipuin liburua. Hark ekarri ditu euskarara Irene Pujadasen Puskak (Igela, 2022) eta Montserrat Roigen Gerezi-denbora ere (Consonni, 2024) . Baztanen egiten duten (H)ilbeltza jaialdiari lotuta dago (H)ilbeltza beka, eta 2019an jarri zuten abian. Baztango Udalak, (H)ilbeltza elkarteak eta Txalaparta argitaletxeak antolatzen dute, eta euskarazko nobela beltza sustatzea da xedea. Horretarako, txandaka saritzen dituzte sormen eta itzulpen lanak. Orain artean, beste hiru itzulpen eman dituzte argitara beka horri esker: Patricia Highsmithen Lardaska, Josu Barambonesek euskaratua; Massimo Carlotto italiarraren Agur, maitea, ikusi arte, Koldo Bigurik itzulia; eta Fred Vargas frantsesaren Altxa, hildakoak, Beñat Irastorzak euskaratua. Euskaraz sortutako bi lan ere eman dira argitara, gainera: Miel A. Elustondoren Kezko bola batek itoak birikak eta Eneko Barberenaren Suak erreko ez balu. Eta 2025eko (H)ilbeltza jaialdian aurkeztu asmo dute iaz garaile suertatu zen Joxan Oizen egitasmoa.

Joan den apirilaren 26an, ke zuri batek aztoratu zituen Bilboko Zorrotza, Basurtu eta San Ignazio auzoetako bizilagunak. Auzokide askok telefonoz deitu zieten larrialdi zerbitzuei, eta handik gutxira ertzainak, udaltzainak eta suhiltzaileak bertaratu ziren. Bi anbulantzia ere bidali zituzten hara, bizilagunek adierazi dutenez. Eusko Jaurlaritzaren arabera, «azidoaren eta uraren arteko erreakzio batek» sortu zuen ke lainoa, eta «berez» disolbatu zen airean. Baina auzokideak ez daude lasai, eta gaur iluntzean ehunka lagun manifestatu dira Zorrotzan, Sader-Profersa Kanpora plataformak deituta, «auzoetan aire garbia» eskatzeko. Profersa izeneko lantegian gertatu zen isuria. Zorrotzan dago Profersa, hirigunean, eta ongarriak egiten ditu. Horren aldamenean Sader dago, hondakin arriskutsuak tratatzen dituen lantegia. Enpresa biak Agaleus taldekoak dira. Duela bi aste, ingurune horretako zenbait taldek, auzo elkartek eta erakunde ekologistak batzarra egin zuten Zorrotzan, eta Sader-Profersa Kanpora plataforma aurkeztu zuten. Sinadurak biltzeari ere ekin diote, bi enpresak gaur egun dauden tokitik kanpora eraman ditzatela eskatzeko. Joan den asteko isuriak hauspotu baino ez ditu egin auzokideen aldarriak: gaur arte, plataformak 2.300 sinadura inguru jaso ditu. Lucia Ortiz Kanala auzo elkarteko kidea da, eta Bilboko Auzo Elkarteen Federazioan ere badago. Hark dioenez, prentsan agertutakoa eta larrialdietako zerbitzuetakoek han bertan esandakoa baino ez dakite duela astebete gertatutakoaz: «Ikusi genuen kea kontrolik gabe ateratzen zela, eta larrialdietako zerbitzuetakoek esan ziguten bi gasen arteko erreakzio bat izan zela, baina ez dakigu zeintzuk ziren gas horiek, ezta zergatik gertatu zen ere; ez dakigu istripuren batek edo zerk eragin ote zuen erreakzio hura». Gertaera bat etorri da inguru horretako elkarteek abiarazitako azken kanpainarekin, baina bizilagunen kexak aspaldikoak dira. Auzokideek urteak daramatzate esaten kirats handia ateratzen dela bi lantegi horietatik, gauez batez ere; eraikinek xaflak falta dituztela eta askotan ikusi dutela kea zirrikituetatik ateratzen; eta isuriek zorabioak, eztarriko mina eta begietako azkura eragiten dizkietela. «Enpresa horien jarduera beharrezkoa da, baina leku egoki batera eraman behar da, jarduera horretara egokitutako azpiegiturekin, gutxieneko kontrolarekin eta isuririk gabe». LUCIA ORTIZ Kanala auzo elkarteko kidea Sader lantegia, esaterako, 1986koa da, enpresa kutsatzaileak hirigunean egotea hain ezohikoa ez zen garai batekoa. Urtean 100.000 tona hondakin kudeatzen ditu, Euskal Herriko beste leku batzuetatik eta kanpotik ere ekarriak: urtero 8.000 kamioi inguruk eramaten dituzte hondakin horiek enpresara, horrek dakartzan kutsadura eta arazoekin. Azken 40 urteetan ugariak izan dira protestak eta enpresa beste leku batera eramateko eskaerak. 2010 inguruan Cadagua Beheko Usainen Mahaia izeneko batzordea eratu zen, eta ikerketa bat egin zuen inguruan hedatzen ziren kiratsen jatorria atzemateko. «Gure ustez, usainak baino ez aipatzea arreta desbideratzea da, arazo larriena kutsatzaileen emisioa baita», azaldu du Ortizek. Edonola ere, azterketaren emaitzetako bat izan zen Sader usain txarren erantzuleetako bat zela. Enpresa itxi edo lekualdatzeko egitasmoari epea jarri zioten: 2018. Sei urte igaro dira, eta enpresak hor jarraitzen du. Orain, 2028. urtea aipatzen dute Sader ixteko epemugatzat, Bilboko Hirigintza Planean sartu beharreko aldaketak direla eta. 2022an, Sader Ortuellara (Bizkaia) eramateko aukera izan zuten hizpide, baina horrek Meatzaldeko herri horretako bizilagunen haserrea piztu zuen, eta mobilizazioak egin zituzten egitasmoaren kontra. Gaur egun, badirudi proiektu hori geldituta dagoela. Aste honetan bertan beste irtenbide posible bat plazaratu da: El Correo egunkariak argitaratu duenez, Agaleusek eskabide bat egin du hondakinen tratamendurako planta bat irekitzeko Bilboko portuan (Santurtzi-Zierbena). Horrek ekarriko luke Zorrotzako azpiegitura itxi eta haren jarduna hara eramatea. Neurgailurik ez Sader eta Profersa enpresen inguruko polemikak beste arazo bat azaleratu du: alderdi horretan airearen kalitatea kontrolatzeko sistemaren gabeziak. «Usainen Mahaia eratu zenean, airearen kalitatea neurtzeko hiru gune zeuden Zorrotzan, eta beste sei inguruko herri eta auzoetan», azaldu du Ortizek. «Egun, Zorrotzan ez dago airearen kalitatea neurtzeko gunerik, eta besteetatik, gehienak desagertu dira. Gainera, 2023an Eusko Jaurlaritzaren neurgailu mugikor bat suntsitu zuten ezezagun batzuek. Ez dugu ulertzen nork izan dezakeen interesa horrelako tresna bat suntsitzeko, baina emaitza da ez dakigula zer dagoen airean, neurgailurik ez dugulako». Joan den otsailaren 29an, Bilboko Udalak aho batez onartu zuen proposamen bat, Eusko Jaurlaritzari eskatzeko airearen kalitatea neurtzeko bi gune ezar ditzala Zorrotzan. Suntsitutako neurgailua bi hilabeteko epean ordezkatzeko ere eskatu zuen osoko bilkurak. «Enpresa horien jarduera beharrezkoa da, baina leku egoki batera eraman behar da, jarduera horretara egokitutako azpiegiturekin, gutxieneko kontrolarekin eta isuririk gabe», azaldu du Ortizek. «Gaur egun, XXI. mendean, ez da zentzuzkoa horrelako instalazioak hirigunean egotea». Udalerri handietan emisio gutxiko eremuak ezartzeko beharrak areagotu du Sader-Profersa beste norabait eramateko premia, Ortizen esanetan: «Bilbo legez behartuta dago emisio gutxiko eremu bat ezartzera, eta Barakaldo ere bai. Nola liteke hirigunean bertan horrelako enpresak egotea, airearen kalitatea pobretu dezaketen emisioak isurtzeko modukoak, ehunka kamioi erakartzen dituztenak, eta etxebizitzen, eskolen eta Basurtuko eta Gurutzetako ospitaleen ondoan daudenak? Horrek ez du ez hanka eta ez buru». Zorrotzan daude bi enpresak, eta gaurko mobilizazioa ere auzo horretan antolatu dute, baina, Ortizek nabarmendu duenez, arazoaren eragina zabalagoa da: «Zenbait ikerketatan nabarmendu dute itsasadarrak tximinia baten funtzioa egiten duela, eta, haizearen norabidearen arabera, kea Bilboko gainerako auzoetara, Barakaldora eta Erandiora iristen da. Aireak ez du aterik. Horregatik, erakundeek benetako soluziobideak topatu behar dituzte, egoera luzatu beharrean. Auzokideak beldurtuta daude, eta logikoa da. Ez dugu beste istripurik nahi».

Astebete da gaur Pedro Sanchez Espainiako Gobernuko presidenteak bere buruari bost eguneko atsedenaldia eman ziola, eskuinatik eta eskuin muturretik helduriko erasoen harira zer egin hausnartzeko: kargua utzi edo agintean jarraitu. Orduan ere, inkesta plazaratu zuen BERRIAk sare sozialetan, irakurleen iritzia jasotzeko. Argi adierazi zuten horiek ustea: mila iritzi pasatxo jaso zituzten inkestek, eta erantzuleen %80k baino gehiagok adierazi zuten Sanchezek ez zuela kargua utziko. Baita asmatu ere. Joan zen astelehenean, Sanchezek adierazi zuen presidente karguan jarraitzeko asmoa zuela. «Konpromisoa» hartu zuen «lanean» jarraitzeko «eskubideen eta askatasunen arloan aurrera egin, eta haiek berma daitezen», baita «demokrazia biziberritu dadin» ere. Edonola ere, ez zuen neurri zehatzik iragarri, albiste faltsuen kontra egiteko, edo Espainiako epaileen organuak eraberritzeko. Orduan, askok ahotan hartu zuten Sanchezen jokaldia bera. Bost egunez arreta bereganatu zuen hark, eta jokabidea Ezer ez eta antzerkia izan zela idatzi zuen Amagoia Mujika Tolaretxipik, analisi batean. Adarra jo digu Sanchezek? galdetu zuen Martxelo Otamendi Egigurenek, iritzi zutabe batean. Eta Sanchez: Machiavelli edo Zizeron ote zen aztertu zuen Fito Rodriguez idazleak. BERRIAk irakurleei berriz galdetzea erabaki zuen. «Balekoak al dira Sanchezek jokaldia azaltzeko emaniko arrazoiak? Edo efektu kolpe estrategiko bat izan al da?». Aferaren inguruko lehenengo galdeketarekin gertatu bezala, erantzun dutenek argi daukate, eta antzeko proportzioetan, gainera. Denera 435 irakurlek erantzun diote galdeketari. Horietako %80k iritzi diote efektu kolpe estrategikoa izan dela, Telegram sare sozialean. %20k uste dute Sanchezek emaniko arrazoiak balekoak direla. https://t.me/berriaegunkaria/8073 Twitterren are gehiago dira efektu kolpe estrategikoaren hipotesiaren aldekoak: %84,6, eta balekotzat hartu dutenak 15,4ra jaitsi dira. Zeresana eman du Pedro Sanchezen hordagoak azken egunotan. Irakurleoi berriz galdetu nahi dizuegu horren inguruan: Balekoak al dira Sanchezek jokaldia azaltzeko emaniko arrazoiak? Edo efektu kolpe estrategiko bat izan al da?https://t.co/NLifqlv0QW — Berria.eus (@berria) April 29, 2024

Makinistei iaz egindako aparteko lanorduak konpentsatzeko, hainbat zerbitzu murriztea erabaki du Renfek, datozen zazpi egunotan. Gipuzkoan ere murriztu egingo da aldirietako zerbitzua, kasu horretan AHTren lanek eraginda.

Erreserba Federalak interes tasak mantendu ditu (% 5,25 – 5,5), inflazioaren aurkako “urrats faltagatik”.Ameriketako Estatu Batuetako (AEB) Erreserba Federalak % 5,25 eta % 5,5 artean utzi ditu interes tasak, eta ez du uste egokia denik horiek jaistea inflazioa % 2ra hurbildu arte.

Neurketa handia eginda esan dio agur Baskoniak 2023-2024 denboraldiko Euroligari. Real Madrilen aurka 98-102 galdu dute arabarrek Buesa Arenan. Kanporaketetako hirugarren partida zen, eta azkeneko bala zuten arabarrek. Irabazteak soilik balio zien. Haien eskuetan zegoen guztia egin dute jokalariek laugarren partida bat jokatzeko, baina ez da posible izan. Lehen 33 minutuak aurretik egon ostean, minutu erabakigarrietan gehiago izan dira bisitariak, eta kanporaketako hirugarren garaipena eskuratu dute. Orain, ordea, ezin dira nahigabetu. ACB ligako kanporaketetara sailkatzea izango baitute jokoan datozen asteetan. Ondo abiatu du partida Baskoniak. Madrilen ez bezala, kanpoko jaurtiketetan asmatzen hasi da, eta oldarkor aritu da defentsan, madrildarren antolatzaileei asko pentsatzen utzi gabe. Gutxitan bezalako nahia erakutsi du Dusko Ivanovicen taldeak neurketa hasieran. Hala ere, espero zitekeen bezala, lanak izan dituzte Tavares eta Poirier gelditzeko. Erasoan, taktika aldatu gabe: Costello hiruko marratik Tavares zonatik ateratzeko. Ivanovicenek kanpoko jaurtiketak baliatu dituzte lehenengo abantaila lortzeko. Costellok eta Rogkavopoulosek fin hasi dute partida, eta haien bitartez lortu dute lehen abantaila: 17-11. Hala ere, ondo eutsi dio Chus Mateoren taldeak arabarren hasierari, eta defentsa onak eta trantsizio azkarrak baliatu dituzte min egiteko. 22-22 amaitu da erritmo bizian jokatu den lehen laurdena. Bigarren laurdena hasi baino lehen eten bat egin da, mahaian arazoak zituztela eta. 10 minutuz geldirik egon da partida, baina jokalariak ez dira hoztu, eta puntu jasa itzela ikusi dute zaleek. Howardek bederatzi puntu sartu ditu zaleren bat tabernatik itzuli denerako; 15-5eko partziala egin dute arabarrek hiru minutuan, eta hamar puntuko abantaila lortu dute. Arabarrak baino beranduago esnatu dira zuriak, eta ordura arte jokatu gabe zegoen Sergio Chacho Rodriguezek hartu du aginte makila. Hortik atsedenaldira bitarte, erasoko jokoan daukaten gaitasuna erakutsi dute bi taldeek. Codi Miller-McIntyrerrek eta Marinkovicek piztu dute arabarren sua, eta blokeo zuzena baliatu dute bisitariek erantzuteko: 56-52 atsedenaldian. Atsedenalditik bueltan baloia galdu ditu Baskoniak lehen bi jokaldietan, baina berehala lortu du hamar puntuko aldea berriro ere, ordura arteko handiena. Baina, beste behin, une txarra gainditzen jakin dute bisitariek. Tavaresek eta Campazzok lan handia egin dute atzean, eta haien oldarkortasunari esker 3-12ko partziala egin dute zuriek. 73-72 joan da partida azken laurdenera. Real Madrilen hordagoa Azken laurdenean izarren txanda izaten da, eta Howardek hartu zuen erantzukizuna arabarren erasoan. Zazpi puntu sartu ditu laurdenaren hasieran, eta Mateok hutsartea eskatu behar izan du. Baskoniaren enbidoa. Chacho eta Yabusele azaldu dira orduan, eta 3-16ko partziala izan da madrildarren erantzuna: hordagoa, eta zortzi puntuko aldea hartu dute markagailuan lau minutu baino gutxiago gelditzen zirenean (83-91). Zaleen bultzadak lagunduta, baina, bi puntura gerturatu dira etxekoak. Azken minutuetan erabaki da neurketa, eta hor, Real Madril nagusitu da. Bertan amaitu dira arabarren ametsak, eta Euroligatik kanpo gelditu dira. Penatuta utzi dute Buesa Arenako kantxa jokalariek, baina zaleen txalo zaparrada eta esker ona jaso dute, egindako lanarengatik. Ivanovic ere atsekabetuta agertu da partida amaitzean, baina «harro» jokalariek egin duten neurketarekin: «Gaur jokatu behar genuen bezala jokatu dugu. Baina batzuetan horma baten kontra joatearekin tematzen gara. Pazientzia gehiagorekin jokatu behar dugu. Hala ere, ezin diet ezer jokalariei ezer aurpegiratu. Lan bikaina egin dute».