Iruñeko Udaleko EH Bildu, PSN, Geroa Bai eta Zurekin Nafarroa taldeek auzoaren bizitegi eredua babestu, bere ehun komertziala defendatu eta 2030erako Hiri Agendan azaldutakoaren ildotik turismo eredu jasangarri bat bultzatu nahi dute.

Emmanuel Macron Frantziako presidenteak atzo jakinarazi zuen Michel Barnier izendatu duela lehen ministro. Ezkerreko koalizio NFP Fronte Popular Berriak erabakia kritikatu zuen, eta gaur bere horretan jarraitu du. Lehen ministroa Marine Le Penen RN Batasun Nazionala eskuin muturreko alderdiarekin adostu izana leporatu dio Frantzia Intsumisoak —NFPko kidea da—, besteak beste. Ezkerreko koalizioak eskuratu zuen eserleku gehien hango hartan; beraien alde egin ez eta eskuinaren alde egin izana gaitzetsi dute. Izan ere, LR Errepublikanoak alderdikoa da Barnier; hau da, iragan uztailaren 7ko Frantziako Asanblearako hauteskundeetan laugarren gelditu zen alderdia. Azken bi hilabeteetan gobernuburu berririk gabe egon da Frantzia. Ezein alderdik Asanblean gehiengo osorik ez duenez, indar politikoen arteko akordioen bila aritu behar izan du Macronek, lehen ministro berria izendatu eta gutxira zentsuratu ez zezaten —NFPk jada jakinarazi du gobernu berria zentsuratuko duela—. Ezkerraren iritziz, Asanblean eserleku gehien duen blokea izan den heinean, lehen ministroak NFPkoa izan behar du; eta koalizioa osatzen duten alderdien arteko tirabirak izan diren arren —uztailaren 15ean hautagaia erabakitzeko elkarrizketak eten zituen Frantzia Intsumisoak—, uztail bukaeran Lucie Castets proposatu zuten kargurako. Hura izan da Macronen erabakiaren aurka gogor egin dutenetariko bat. RTL irrati katean gaur egindako elkarrizketa batean, boto emaileei «traizio egin» izana leporatu dio ezkerreko koalizioko hautagaiak presidenteari: «Sumindurik nago, Frantziako milioika boto emaileren gisan. [Macronek] Ez dio erantzun frantziarrek duela bi hilabete hautetsontzietan eskatutakoari». Frantzia Intsumisoa harago joan da. Alderdiko koordinatzaile Manuel Bompardek hauteskundeen emaitzei «jaramonik egin ez izana» aurpegiratu dio Macroni BFM-TV katean: «Lasterketa batean norbait azkena geratuz gero, ez du urrezko domina irabazten. Hala ere, presidenteak botoen %6 eskuratu dituen alderdi bateko lehen ministroa izendatzea erabaki du». Are gehiago, deitoratu du eskuin muturrarekin ados jarrita izendatu dutela lehen ministro berria: «Macron-Le Pen gobernu bat da. Presidenteak aurrera eraman dezake, soilik, Batasun Nazionalak bere oniritzia eman diolako». Barnierrek atzoko mezu bera errepikatu du gaur, AFP albiste agentziak bildu duenez: indar politikoekin izaten ari den elkarrizketak «ondo» doazela, «energiaz beterik». Indar politiko guztiekin negoziazioetan murgildurik dela esateak hautsak harrotu ditu, PS Frantziako Alderdi Sozialistak hori gezurtatu baitu. «Denekin gobernatuko duela esaten duenean, nori buruz ari da? Ezkerrari buruz? Ez, eskuin muturraz ari da; bizirauteko haien oniritzia behar baitu», adierazi du PSko lehen idazkari Olivier Faurek France Inter irratian. Hori dela eta, jakinarazi du gobernuan ez dela sozialistarik egongo. Barnierren izendapenaren harira egindako kritika gehienak Macroni bideratu dizkio ezkerrak; hala ere, autokritika egin duenik ere egon da. Parisko alkate Anne Hidalgok (PS) Olinpiar Jokoen inguruko prentsaurreko batean adierazi du bere alderdia «egoerak eskatzen zuen mailan» aritu ez delako duela eskuinak lehen ministroaren kargua: «Frantsesen botoa ordezkatuko zuen lehen ministro ezkertiar bat izan ahal genuen: Bernard Cazeneuve. Nire alderdiaren erruz ez da lehen ministroa, tamalez». Gobernu berria Barnierrek gaur iluntzean eman du lehenengo elkarrizketa lehen ministro gisa, TF1 telebista katean. Macronek zergatik izendatu zuen galdetuta, Frantziako presidenteak argudiatutakoa errepikatu du: ibilbide luzea duela politikan, eta «esperientzia handia» negoziazioetan. Hain justu, esan du prest dagoela talde parlamentario guztiekin eztabaidatzeko; baina, ezkerreko koalizioak egindako kritiken harira, zehaztu du oraindik ez dela Le Penekin bildu, eta argitu du ez duela bat egiten RNren «teoria politikoekin». Agintaldiko helburuei dagokienez, aipatu du atea ireki nahi diela erretretaren erreformaren inguruko eztabaidei, hori «hobetzeko» asmoz. Barnier hasia da Frantziako gobernu berria osatzen. Lehen ministro izendatua izan eta biharamunean sinatu du bere lehen erabakia: Nolwenn Chouffot lehen ministroaren misio arduradun izendatu du. Horrela, jarraipena eman dio Gabriel Attalen gobernu macronistari, Chouffotek kargu bera izan baitzuen harekin. Edouard Philippekin, Jean Castexekin eta Elisabeth Bornekin ere kargu bera izan zuen; hirurak Macronek izendatu zituen.

Dena alde du Primoz Roglicek (Red Bull) Espainiako Vuelta laugarrenez irabazteko. Maillot gorria berreskuratu du Moncalvilloko helmugan; noiz eta lasterketa bukatzeko bi egunen faltan. Ben O’Connorren (Decathlon) mirariak ezin izan du gehiago iraun. Liderrak bost segundora zuen Roglic sailkapen nagusian, eta esloveniarrak ez du gupidarik izan. Alfonbra gorria jarri diote taldekideek: Daniel Felipe Martinez eta Aleksandr Vlasovekin batera egin du aurrera azken igoeran. Eta aurkariek ere erraztu egin diote lana Roglici. Bizkartzainekin alde egiten utzi diote. Oso argi gelditu da nork agintzen duen. Roglicen eraso kolektiboa helmugarako sei kilometroren faltan iritsi da, eta bakarrik abiatu da behin Martinez eta Vlasov indarrez hustu ondotik. Atzean elkarri erasoka hasi dira beste hautagaiak, baina esloveniarrak tinko eutsi dio minutu erdiko aldeari. Hori gutxi ez, eta estutu egin du azken bi kilometroetako malda tenteetan. Azkenean, 46 segundo atera dizkie David Gauduri (Groupama) eta Mattias Skjelmoseri (Lidl), gainontzeko oilarren artean indartsuenak izan direnei. 50 segundora helmugaratu da Enric Mas (Movistar), berriz ere erasokor jokatu ondoren; eta Mikel Landa (Soudal) izan da iristen hurrengoa, bosgarren postuan, 57 segundora. Bezperako sufrikarioaren ondoren, suspertu egin da arabarra. Atzo tropelaren herena ibili zen ihes eginda; gaur, aitzitik, bost ziklista aurreratu dira bakarrik: Isaac Del Toro (UAE), Edward Planckaert (Alpecin), Fran Miholjevic (Bahrain), eta Simone Petilli eta Vito Braet (Intermarche). Bost minuturen aldea eman diete hasiera batean, baina Red Bull-Borak berehala itxi du txorrota. Mendiko etapa gehienetan Decathlonek trostan eraman du tropela, baina gaur Roglicek kolpea eman nahi zuen mahai gainean, eta haren taldekideek lasterketa kontrolatzeko ardura hartu dute. Etapa, behingoagatik, taldeburuen artean erabaki da. O’Connorren hamahirugarren eguna izan da lidergoan. Arraroa egingo zitzaion etaparen ostean podiumera ez igotzea. Alabaina, argi eta garbi menderatu du Roglicek: 1.49 atera dio. Sailkapenean bigarren dago orain australiarra, 1.54ra. Gaitz erdi. Alabaina, 26 segundo eskasera du Mas, eta minutu batera Richard Carapaz (Education First). Garaipenaren lehia ia erabakita dago, baina podiumean sartzeko borroka handia izango da bihar, Picon Blancon jokatuko den etapa bortitzean. Landa bederatzigarren jarri da gaur, eta beste posturen bat aurreratzen saiatuko da. Tentsioa haizearen eraginez Biharkoa baino ibilbide etzanagoa izan dute gaur. Logroñotik abiatu dira, eta Pradilla mendatea igo dute ibilbidearen erdialdean. Aurreko boskoteak 2.40ren aldea baino ez zuen gainetik igaro direnean. 80 kilometro luze gelditzen ziren oraindik helmugarako. Tropelak abiada handia hartu du jaitsieraren ostean, haizea lagun, eta zatitu eta guzti egin da; Landa eta Sepp Kuss (Visma), besteak beste, ezustean harrapatu dituzte. Halere, gutxi iraun du tentsioak. Gauzak lasai izan dira Moncalvillora bidean. Behin mendatera iritsita, azkar batean irentsi dituzte iheslariak. Miholjevicek iraun du gehien. Eta hortik gutxira zabaldu dituzte hegoak Red Bullekoek. 2020an Roglicek buruz buruko ikusgarria izan zuen Carapazekin Moncalvillon, baina gaur ez du aurkaririk izan. Ekuadortarrak eraso egin du, baina ordurako Roglicek tartea zabaldua zuen, eta, gainera, sua azkar itzali zaio. Masen garrak gehiago iraun du, baina bukaeran aurreratu egin dute Gauduk eta Skjelmosek. Azken kilometro bikaina egin dute. Halere, Roglic ukiezina izan da. Bihar garaipena ziurtatzen saiatuko da esloveniarra, igandean Madrilen jokatuko den erlojupekoaren aurretik. Dena alde dauka, baina hobe du ahuleziarik ez eduki, zazpi mendate igoko baitituzte 172 kilometroan. Lasterketa lehertu nahi duenak oso ibilbide aproposa izango du. Aurrera egin ahala, gorantz egingo du igoeren zailtasunak, eta lehen mailako bi mendate kateatuko dituzte bukaeran: Los Tornos eta Picon Blanco. Azken horren tontorrean bukatuko dute etapa, ahalegin bortitza egin ostean –7,9 kilometro eta %9,1eko pendiza–. Faboritoen lehia, dena den, Picon Blancora iritsi aurretik piztuko dela dirudi. Ihesaldia osatzeko ere zalaparta handia izango da ziurrenik: bertan izaten saiatuko dira ehiztariak nahiz taldeburuen ezkutariak.

Mundu osoan da ezagun Sergio Mendesen musika. Nazioartean Brasilgo musikaren ikono bihurtu zenak ia sei hamarraldi egin ditu oholtza gainean, eta Oscar sarietarako hautagaia ere izan zen, Disneyren Rio filmeko soinu banda sortu zuelako 2011n: Real in Rio. Hiru Grammyren jabe ere bazen. 83 urte zituela hil da, Los Angelesen (Kalifornia, AEB). Sergio Mendes bossa novaren fundatzaileetako bat izan zen, eta, Brasil’66 bere bandarekin batera, besteak beste jazza eta sanba batzen dituen genero hori hedatzen lagundu zuen. Bere albumik ezagunenari esker, Herb Alpert Presents Sergio Mendes & Brasil’66, Platinozko Diskoa eskuratu zuen 1966. urtean. Disko horren barruan, zehazki, Mas que nada abestiak lortu zuen osperik handiena, eta 2006an berriro grabatu zuen Black Eyed Peas taldearekin batera. 35 album utzi ditu Sergio Mendesek, eta, osotara, 55 argitalpen baino gehiago. 1941eko otsailaren 11n sortu zen, Niteroin (Rio Janeiro, Brasil). Sorterriko kontserbatorioan egin zituen musika ikasketak, eta hastapenean piano jotzaile klasiko bilakatzeko asmoa erakutsi zuen. Baina 50eko hamarraldian, hain zuzen ere bossa nova gorpuzten hasi zenean, jazzerako jakin-mina piztu zitzaion. Garai hartan gaueko klub askotan jo zuen, sarritan Antonio Carlos Jobim eta bossa nova generoko beste hainbat musikari ezagunekin, baita AEBetako jazz musikari ospetsuekin ere, Brasilen zirenean. 1961ean, Sexteto Bossa Rio taldea sortu zuen, eta Dance Moderno diskoa grabatu. Horren nazioarteko ateak zabaldu zizkion. 1964an, AEBak hartu zituen bizitoki. Haren abestirik entzutetsuena, Mas que nada, Jorge Ben Jor musikariak sortutakoaren bertsioa zen izatez.

Mezuaren igorleak “Ogasunaren” (“Hacienda”) izena hartzen du, eta ohartarazten du gorabehera larri bat dagoela errenta-aitorpenean, eta horrek zigorra ekar dezakeela. Horrela, dokumentazioa bidaltzeko eskatzen dio hartzaileari mezuan errazten duen estekaren bidez.

Michel Barnier krisi betean itzuli da politikaren lehen lerrora. Frantziako lehen ministro berriak bai baitaki, Asanblean gehiengo argirik ez dagoen honetan, ziurgabetasun handiko garaiak direla, eta jokaleku horretan aritu beharko duela negoziatzen, etenik gabe, bloke politikoen artean. Barnierrek, hortaz, ezinbestean eta berehala egin behar izan die erreferentzia errealitate eta sentsazio horiei; Gabriel Attal karguan haren aurretik egondakoa alboan zuela, gobernuburu izendatuak «aldaketak eta hausturak» iragarri ditu gaur arratsaldean eman duen hitzaldian, eta, besteak beste, «indar politiko guztiak» errespetatzen dituela adierazi. Pare bat adierazpen, batetik, Emmanuel Macron presidentearekin distantzia markatzeko, kohabitazio baten atarian dauden honetan; eta, bestetik, gehiengoak osatzeko behar dituen alderdiei keinu bat egiteko. Macron «egonkortasun eta batasun ahalik eta zabalena» berma dezakeen politikari baten bila aritu da asteotan. Kasik bi hilabete behar izan ditu horretarako, eta epe horrek agerian utzi du zeinen zaila izan den harentzat baldintza horiek guztiak betetzen dituen hautagai bat aurkitzea. Eta, halere, orain hasiko da egiazko proba: Barnierrek gobernu bat osatu beharko du, eta, batez ere, Asanblean horren aurkako zentsura mozio bati aurre egiteko nahikoa babes bermatu. Frantziako presidenteak berak eskatu dio hori, «herrialdearen eta frantsesen zerbitzura dagoen batasun gobernu bat» eratzeko, Eliseoak gaur eguerdian jakinarazi duenez. Frantziako lehen ministro izendatua LR Errepublikanoak alderdikoa da, eta, beraz, hautaketa horrek agerian utzi du, aliantzen ikuspuntutik, nondik joko duen Barnierrek; eta, batez ere, zer alderdi lehenetsi dituen presidenteak asteotako negoziazioetan, hainbatetan aipatu duen «egonkortasun instituzionala» bermatze aldera. Horri begirako lehen erreakzioa LR alderdiarena berarena izan da, pozik agertu baita alderdikidearen izendapenagatik; eta aurreko legealdietan Macronen gehiengoa osatu duten indar politikoek ere —Renaissance eta Horizons, kasurako—, nahiz eta zalantza batzuk dituzten, begi onez ikusi dute, oro har, estatuburuaren erabakia. Horien guztien babesa, ordea, ez litzateke nahikoa izango, eta lehen ministroak sostengu gehiago negoziatu beharko lituzke. Gaurko erreakzioak aintzat hartuta, baliteke RN Batasun Nazionala eskuin muturrekoa izatea falta den pieza hori; Marine Le Pen RNren talde parlamentarioko presidenteak hedabideen aurrean adierazi du aukera bat emango diotela Barnierri, eta politika orokorreko diskurtsoa entzun arte itxarongo dutela afera horren inguruan erabakitzeko —lerro hauek idazterako, ez dute zehaztu noiz egingo duten saio hori—. Hortaz, RNk ez du «zentsura automatikorik» egingo; hori bai, Le Penek gobernuburu izendatuari eskatu dio RNko hautesleak «errespetatzeko». Barnier ezaguna da, batez ere, EB Europako Batasunaren izenean brexit-a negoziatzeagatik Erresuma Batuarekin (2016-2019), baina horren aurretik ibilbide luzea egin zuen politikan. Esaterako, Frantziako Ingurumen ministro (1993-1995), Atzerri ministro (2004-2005) eta Nekazaritza eta Arrantzako ministro (2007-2009) izan zen; eta talde komunitarioan, Europako Batzordeko presidenteorde eta Barne Merkatuaren komisario (2010-2014). Hortaz, Macronek Frantziako lehen ministro izendatu izana bi mezu politiko bidaltzeko modu bat da: batetik, herrialdeko politikara begira, gobernuburu berriak baduelako esperientzia negoziatzen, hori egitea ezinbestekoa den garai honetan; eta, bigarrenik, EBra begira, han ezaguna delako, eta ospea duelako. Ursula von der Leyen Europako Batzordeko presidenteak, behintzat, baikor aritu da gaur X sare sozialean izendapen horri buruz, eta esan du, «bere esperientzia luzeak frogatzen duen modura», badakiela Barnierrek «Europaren eta Frantziaren interesak» defendatuko dituela. Frantziako gobernuburu berria kontserbadorea da, eta bere ideia politikoez 2021eko abenduan aritu zen azkenekoz jendaurrean, LR taldearen primarioetan lehiatu zenean 2022ko hauteskundeetarako bere alderdiaren presidentegai bilakatzeko —barne lehiaren lehen itzulian galdu zuen—. Orduko hartan, besteak beste, Frantziaren «subiranotasun juridikoa» aldarrikatu zuen EBko auzitegien aurrean, eta immigrazioa gelditzeko neurriak proposatu; gainera, erretretaren adina 62 urtetik 65era atzeratzea defendatu zuen. Gaur arratsaldeko hitzaldian, berriz, auzi hauetan jarri du arreta: «zerbitzu publikoetarako sarrera» izatea, «egunerokoan segurtasuna» bermatzea eta «immigrazioaren kontrola» izatea. «Aipatu gabeko aliantza bat» eskuin muturrarekin Zeregin horretan, RNk protagonismo handia izango du, NFP Fronte Popular Berria ezkertiarra osatzen duten alderdi nagusiek —LFI Frantzia Intsumisoak, PS Alderdi Sozialistak, EELV Europa Ekologia-Berdeek eta PCF Frantziako Alderdi Komunistak— gaur dagoeneko jakinarazi baitute Barnierren gobernua zentsuratuko dutela. Afera horretaz mintzatzerakoan, NFPk eta haren lehen ministrogai Lucie Castetsek, komunikatu baten bitartez, Macroni leporatu diote «aipatu gabeko aliantza bat» egitea eskuin muturrarekin, politikari eskuindar bat hautatu duelako, eta RNren babesa izango duelakoan. NFPk lortu zuen ordezkaritzarik handiena iragan uztailean egindako Frantziako Asanblearako hauteskundeen bigarren itzulian, baina ez du aulkien gehiengo osorik ganbera horretan, eta, beraz, errealitate hori argudiatu zuen Macronek, joan den abuztuaren 27an, Castets buru lukeen gobernuari ezezkoa emateko, nahiz eta Frantziako politikan ohikoa den ordezkaritzarik handiena duen alderdiari edo blokeari ematea lehen ministroaren kargua. Hori aintzat harturik, LFIk Macron presidente postutik kargugabetzeko ebazpen proposamena aurkeztu zuen Asanblean iragan asteartean. Hori bai, NFPko aliantzakideen eta oposizioko beste alderdien erreakzioak kontuan hartuta, badirudi ez duela arrakastarik izango. Bien bitarterako, intsumisoek etzirako antolatu duten manifestazioan parte hartzera deitu dute gaur ere.

Mikel Torres Eusko Jaurlaritzako Lan eta Enplegu sailburu berriak hurrengo lau urteetarako bere asmoen dekalogo bat aurkeztu du. Azken hiru egunetan sindikatuekin eta Confebask enpresarien elkartearekin izandako bileren ondorioa da. Gaztelania hutsean eta kazetaririk gabeko agerraldi batean plazaratu ditu hamar asmoak, eta, betetzen baditu, egun lan eta enplegu politiketan puri-purian dauden gai gehienak ukituko ditu: lanaldiaren murrizketa, istripuak, absentismoa… Alegia, ur handitan sartzeko asmoa duela dirudi; hori bai, ikusi beharko da orkatilaraino edo leporaino murgiltzen den. Mikel Torres Jaurlaritzako Lan sailburua, eskuinetara, Iñaki Ruiz Manzano sailburuordearekin hizketan. L. RICO / EFE Torresek sindikatuei eta enpresei bidali dizkie mezuak dekalogoan. Biek jaso dituzte geziak eta goxokiak. Enpresariak limurtzeko, hitzeman du konfliktibitate «handiaren» zergatien analisi bat egingo duela, eta behin-behineko ezintasuna eragiten duten baja «ugarien» inguruko beste bat. Azken horiek dira langileak lanera ez joateko arrazoi ohikoena, osasun arazoak alegia, eta zehaztu du «askotan» lotura dutela langileen adinarekin eta arrisku sozialekin. Asko zaindu du hiztegia, eta ez du absentismo hitza aipatu, baina lerro artean pixka bat irakurtzen jakitea aski da ulertzeko enpresariak zoriontsu egin dituela. Absentismoa eta konfliktibitatea aztertzea eskaini die Torresek enpresariei; sindikatuei, berriz, lan istripu ugariak gutxitzeko neurriak hartzea eta lanaldia murrizteko ikerketekin jarraitzea Sindikatuak limurtzeko, berriz, esan du arduratuta dagoela «lan istripuek izandako gorakadarengatik», eta, ondorioz, konpromisoa hartu du ikuskatzaile gehiago jartzeko. Era berean, enpresei dei egin die istripuen prebentzioan gehiago inbertitu dezaten. Halaber, esan du asmoa duela «aurrera egiteko» lanaldiaren murrizketari buruzko eztabaidan eta sailak gaiaren inguruan hasitako proiektuan. Tira, azken hori obligazio bat da, iaz 6,5 milioi euroko akordio bat sinatu baitzuen Adegi enpresarien elkartearen fundazioarekin lanaldi murrizketa aztertzeko. ELA eta LAB 2008an atera ziren Elkarrizketa Sozialeko Mahaitik; sailburuak, hala ere, berretsi egin du hura dela lan politikak eztabaidatzeko foroa Horiez gain, hizpide izan ditu Lanbide, negoziazio kolektiborako «esparru autonomikoaren» defentsa, talentua erakartzeko erremintak eta zerga erreforma ere. Asmo onen zerrenda bat da, eta, asmo onen zerrenda on guztiak bezala, garatu behar dituenaren borondatearen menpe dago. Izan ere, lan munduak aurki aurre egin beharko die deskarbonizazioari, digitalizazioari, hirugarren sektorearen zabalkundeari eta halako beste erronka batzuei, eta eragingo dituzten aldaketetan ikusi ahal izango da dekalogoaren arrastoa. Torres sailburuak, halaber, kontuan izan behar du Jaurlaritza, aldundiak eta udalak direla dela Euskal Herriko enplegatzailerik handienak, hala zuzenean nola azpikontrata ugarien bitartez. Lan eta enplegu politika berritzaile eta ausartak probatu nahi baditu, Lakuan nahi beste probaleku eta laborategi ditu, eremu pribatuko patronalen borondate onaren zain egon gabe. Elkarrizketa Sozialeko Mahaiarekin tematuta Elkarrizketa Sozialeko Mahaiaren alde ere hitz egin du, Alderdi Sozialistak aurretik izandako lan eta enplegu sailburuen mantrari eutsiz. Berretsi du hura dela lan politika auziak eztabaidatzeko foroa EAEn. Eragile guztiek bertan parte hartzea nahiko lukeela esan du sailburuak. ELA eta LABi bidalitako mezua da, 2008az geroztik ez baitute mahai horretan parte hartu, eta hartaz geroztik hainbatetan esan dute ez dutela bertan esertzeko asmorik, ez behintzat gaur egungo eredu eta eskumenekin. Urteotan, sailburuek maiz gonbidatu dituzte sindikatu abertzaleak, baina deiak ez du fruiturik eman, ezta LABek beste Jaurlaritzaren menpeko beste foro batzuetan sartzea erabaki duenean ere. LABek argi esan du marra gorri bat dagoela hor. Alegia, mahaiak hamasei urte daramatzala herren, langileen erdiak baino gehiago ordezkatzen dituzten sindikatuak gabe. Jaurlaritzak mahaira egokitzeko deia egin die ELAri eta LABi, baina itxura guztia du haiek gabe erosoago dagoela. Mahai horrek, ordea, eragin ahalmen txikia du langileen ordezkaritza oso handi bat kanpoan gelditzen bada, eta, beraz, ez du zentzurik gaur egungo egoerarekin tematzen jarraitzeak. ELAri eta LABi dei egiten ibili beharrean, agian mahaia berregituratzeko garaia iritsi da: haren eskumenak, ordezkaritza, parte hartzaileak… Herritarrek eskertuko lukete, eta hori balitzateke aldaketa sakon bat.

Emmanuel Macron Frantziako presidenteak Michel Barnier lehen ministro izendatzeko erabakia jakinarazi ondotik, EH Baik salatu du horrek ez duela inola ere ordezkatzen uztaileko hauteskundeetan hautesleen gehiengoak lortu nahi zuen aldaketa. Ezkerreko abertzaleen iritziz, Frantziako Asanblearako hauteskundeetako emaitzek «argiki» erakutsi zuten Macronen gobernuek azken zazpi urteetan ezarritako «austeritate politikekin hausteko gogoa» eta, batez ere, garbi adierazi zuten «egungo politika neoliberalei aurre eginen dion gobernantza aldaketa eta alternatiba berri baten nahikaria» ere. Fronte Popularrak Lucie Castets proposatu zuen lehen ministro izateko, eta hura baztertu izana gaitzetsi du EH Baik. Gainera, Barnierren soslaia kritikatu du: «Badira 40 urte Barnier hautetsi dela, eta biziki ezaguna da haren jarrera ultraliberal eta antisozialengatik». Erran dute Macronek hauteskundeen emaitza onartu behar duela: «Barnierren inguruan eta RNren sostenguarekin osaturiko gobernu batek ez ditu erantzungo jendartearen eskaerak. Are okerrago, egungo ezinegona areagotuko du». Fronte Popularra osatzen duten hainbat mugimenduk protestara deitu dute larunbaterako Frantziako Estatuan; Baionan ere eginen dute elkarretaratzea, 11:00etan, Baionako herriko etxe aitzinean. EH Baik horretan parte hartzera deitu du.

EBZk argi berdea eman dio BBVAk Sabadell erosteko eskaintza publikoari

Mikel Torres lehendakariorde eta Ekonomia sailburuak adierazi duenez, datu horiek “euroguneko aurreikuspenak gainditzen dituzte” eta Europako funtsak berreskuratze horretan pizgarri izaten ari direla azaldu du.