80.979 langileri eragiten diete aldi baterako lan-erregulazio espedienteek EAEn

80.979 langileri eragiten dieten 10.635 aldi baterako lan-erregulazio EAEn. Bizkaia da zifra handienak dituen lurraldea; 36.706 langileri eragiten dieten 5.581 ERTE.


Biharko bilerara begira proposamenak lantzeko mintzatu ziren atzo arratsaldean Finantza ministroak, eurotaldean. Mario Centeno talde horretako buruak azaldu zuenez, «babes zabala» jaso zuen ESMk finantzaketa lerro berezi bat zabaltzeko proposamenak. Gehienez jota, estatukide baten BPGaren %2 utzi ahal izango luke, «baldintzekin». Lanketa gehiago behar du proposamenak.
Zorraren krisiari aurre egiteko sortu zuten ESM, eta 410.000 milioi euro ditu gastatu gabe. Berez, sistema horrek baditu antzekotasunak koronabonuekin: ESMk merkatuetara jo behar du diru horren bila, eta, eurogune osoaren bermea duenez, merke finantza daiteke. Aldeetako bat da ESMren dirua jasotzen duen estatuak haren zaintzapean geratu behar duela, eta halakorik ez dute nahi Italiak eta Espainiak.
Finantzaketa merkea
Bileraren aurretik, koronabonuak guztiz baztertu zituen Alemaniako Ekonomia ministro Peter Altmaierrek: «Prest gaude zorraren beste krisi bat eragozteko. Baina zuhur hartu behar ditugu ustez zoragarriak diren kontzeptuak, iraganean baztertutako ideien itzulera baitira». Iaz arte Altmaierrekin gobernuan egondako batek, Ursula von der Leyen Europako Batzordeko oraingo presidenteak, esan zuen joan den astean ez zituela koronabonuak baztertzen, eta haien alde mintzatu dira Espainiako eta Frantziako gobernuak.
Lehen aldiz 2014az geroztik, Alemaniak defizita onartuko du aurten koronabirusak sortutako kalteak ordaintzeko. Jaulkitzen ari den zor berria harrera ona jasotzen ari da: atzo 2.893 milioi euro lortu zituen merkatuan, eta %0,65eko interes negatiboarekin. Hau da, interesak ordaindu beharrean, zorra erosten diotenek ordaindu egin beharko diotela.
Baina abantaila hori ez dute beste estatuek. Italiaren eta Espainiaren arrisku sariek gora egin zuten nabarmen joan den astean —zorra garestitu zitzaien—, eta soilik jaitsi ziren EBZk iragarri zuenean 750.000 milioi euro gehiago jarriko dituela zor publikoa eta pribatua erosteko. Edonola ere, ez da baztertu behar merkatuak berriro urduritzea eta interes tasa oso handiak eskatzea zorraren truke. Espainiaren arrisku saria, esaterako, 107 puntutik 121era igo zen atzo. Egonkor dago Italiarena, 194 puntuan.
Dena den, gobernua urratsa egiteko prest azaldu da. Berri agentziek zabaldu dutenez, hurrengo bileretan jorratuko dituzten gaien artean daude alokairua ordaindu ezin dutenei ordainketak atzeratzeko aukera ematea eta lokalak alokatuta dauzkaten autonomoentzako diru laguntzak handitzea. Atzoko Ministroen Kontseiluak, halere, ez zuen erabakirik hartu. Oraingoz, berrogeialdiak iraun bitartean, etxegabetzeak eta horrekin loturiko auzibideak eten ditu.
Hainbat taldek salatu dute milaka herritar babesgabe daudela, eta irtenbide bat eskatu dute. Ohartarazi dute alokairuak ez ordaintzeagatik jarritako salaketak eta etxegabetzeak ugaritu egingo direla alarma egoera amaitzean. Hego Euskal Herrian, eskaera horrekin bat egin dute Gipuzkoako Stop Kaleratzeak erakundeak, Donostiako maizterren sindikatuak eta LABek, besteak beste.
Talde horiek bat egin dute Suspensionalquileres.org kanpainarekin. Etxeen eta lokalen jabeei entregatzeko dokumentuak prestatu dituzte —euskaraz ere bai—. Agiri horietan zehaztu dute koronabirusaren krisiagatik diru sarrerak nabarmen gutxitu zaizkiola maizterrari, eta apirileko errenta bertan behera uzteko eskaera jasotzen dute.
Zer aukera daude?
Krisiak iraun bitartean, errenta bertan behera uzteaz gain, badaude beste formula batzuk, betiere bi aldeek akordio bat lortuz gero: kontratuak aldatzea, errentaren prezioa proportzionalki murriztuz edo iraupen epea aldatuz; edo kontratuko klausula jakin batzuk kentzea, ordaindu beharrekoa murrizteko.
Eta lokalekin?
Egoera bera da. Negozioa itxi edo jarduera eten behar izan duten maizterrek kontratua aldatzeko edo eteteko eska dezakete. Adituen arabera, komeni da ixteko obligazioa modu frogagarrian jakinaraztea alokatzaileei —burofax baten bidez edo egiaztagiria duen posta elektroniko baten bidez—. Dena den, haiek ez daude behartuta kontratuak aldatzera, ordainketak barkatzera, edo atzeratzera.
Ipar Euskal Herrian, beste bat da egoera. Frantziako Gobernuak ezarritako neurrien arabera, alokairua pagatzeari utzi ahal izango diote maizterrek, baina soilik jabearen porrota ez badakar. Neurri horrek ez du balio etxebizitza bat alokatu dutenentzako.
Alokairu sozialean zer laguntza daude?
Kasu horretan, autonomia erkidegoek —eta udalek— badute zer esana, haiek baitira alokatzaileak kasu askotan. Eusko Jaurlaritzak atzo jakinarazi zuen alokairu gastuak konpentsatzeko laguntzak egokituko dituela. Alde horretatik, Iñigo Urkullu lehendakariak iragarri du apirilean eta maiatzean alokairua eta komunitate gastuak ordaintzetik salbuetsiko dituztela langabezian geratu diren maizterrak eta koronabirusak sortutako zaurgarritasun ekonomikoko egoera batean dauden maizter guztiak ere. Ez zuen gehiago zehaztu. Neurri horrekin bat egin du du Donostiako Udalak ere. Nafarroako Gobernuak, berriz, ez du erabakirik hartu oraingoz.
Akordiorik badago, zer egin behar da?
Idatziz islatzea da seguruena, gaizki-ulerturik egon ez dadin. Adituek gomendatu dute kontratuaren eranskin bat hitzartzea, ordainketan zer aldaketa egingo diren ezartzeko eta beherapenaren edo atzerapenaren data eta baldintzak zehazteko. Bi aldeek ezin badute elkartu dokumentua sinatzeko, posta elektronikoz egin dezakete — aplikazio batzuek sinadura elektronikoak ahalbidetzen dituzte—. Adituek diote oso garrantzitsua dela izapide hori betetzea, Ogasunak alokairuaren barkatzea dohaintzatzat har ez dezan.
Maizterrak badu eskubiderik?
Abokatuak egunotan aztertzen ari dira reubus sic stantibus deritzon klausula aplikatu daitekeen ala ez COVID-19a dela eta. Horrek aukera ematen du kontratu bat aldatzeko. Baina hiru baldintza bete behar dira: lehenik eta behin, kontratua betetzeko unean inguruabarrak nabarmen aldatzea, kontratua egiteko unean zeudenekin alderatuta; bigarrenik, aurrekoaren ondorioz desoreka neurrigabea eta gehiegizkoa gertatzea aldeek adostutako prestazioen artean. Eta, azkenik, hori guztia aurrez ikusi ezin diren zirkunstantziengatik gertatzea. Badago beste baldintza bat: bi aldeek adostu behar dute kontratua aldatzea.
Jabeak ez badu akordiorik nahi, auzitara jo daiteke?
Bai. Auzitegi Gorenak, hasieran, oso salbuespenezko kasuetan baino ez zuen onartzen klausula hori, baina, 2008ko krisi ekonomikoaren ondorioz, jarrera malgutu zuen, eta 2014an epai bat kaleratu zuen: klausula hori aplikatzea onartu zuen, krisi ekonomikoa behar bezain garrantzitsua izan zelako, eta aurreikusi ezina izan zelako.
Beraz, auzitegiek klausula hori onar dezaten koronabirusaren krisiaren harira, horren ondorio ekonomikoei erreparatu beharko zaie. Hain handiak izan behar dute, ezen agerian utzi behar dute kontratua ez betetzeko arriskua. Eta, era berean, ondorio luzeak izan behar dituzte denboran, eta ez negozioen berezko arriskuetan sar daitezkeen aldi baterako zailtasunak.
Sindikatuen arabera, gutxienez hamalau langilek dute koronabirusa, eta 300 erabateko itxialdian daude.


Espainiako Gobernua eta Eusko Jaurlaritza ere iritzi horretakoak direla nabarmendu du, eta esan du Txinak eta AEBek ere fabrikak lanean dituztela. Uste du arrisku handiak daudela orain lantegiak geratuz gero. «Eskariak dituzte; itxiz gero, bezeroek ez digute itxarongo, eta beste hornitzaile batzuengana joko dute. Lana dugun bitartean, irekita jarraitu behar dugu».
Garcinuñok onartu du eskariak txikituz gero, agian, erabaki batzuk hartu beharko direla, baina horien artean ez du itxiera aipatu, baizik eta ordutegiak eta txandak aldatzea, eta oporrak aurreratzea. Era berean, Garcinuñok iragarri du urteko lehen bi hiruhilekoan kolpe handia jasango duela ekonomiak, baina espero du bigarren seihilekoak «erorketa konpentsatzea».
Gipuzkoako patronalak, Adegik, berriz, ez du adierazpen publikorik egin, baina haren iturriek BERRIAri adierazi diote funtsezkotzat jotzen dutela enpresak irekita jarraitzea, «ixtea oso erraza delako, baina berriro irekitzea ez». Langileen osasuna da lehentasuna Gipuzkoako patronalarentzat, baina «orekari» eusteko deia egin du, «neurri guztiak hartuta jarduerak aurrera egin dezan»..
Osasun krisitik ateratzean «gizarte moduan aurrera egiteko» funtsezkoa izango da enpresek zabalik jarraitzea, Adegiren ustez. «Enpleguaren %85 enpresa pribatuan dago Gipuzkoan», gogorarazi du, eta garbi utzi du ixtearen ondorioak «oso gogorrak» liratekeela, bai langabeziari begira eta bai zerga bilketari begira. «Enpresek sortzen dute enplegua eta aberastasuna».
Erantzukizunak
Langileen segurtasuna bermatuz gero, ekoizpena martxan jarraitzearen alde azaldu da CCOO, baina ez, ordea, ELA eta LAB. Azken horretako Ekintza Sindikaleko buruak, Xabier Ugartemendiak, berriro eskatu du ezinbestekoak ez diren enpresak ixteko, eta haserre azaldu da gobernuekin eta enpresaburuen elkarteekin.
ELAk iragarri du auzitara eramango dituela langileen iritziaren aurka enpresak irekitzen dituztenak, eta jarrera bera hartu du LABek ere. Gainera, ohartarazi du oinarrizko zerbitzuetan langileak prebentzio neurririk gabe ari direla. Patronalaren interesak defendatzea egotzi die Gasteizko eta Iruñeko gobernuei, eta guztiei egin die gerta daitezkeen kutsatzeen erantzule. «Nor egingo da hil den langilearen erantzule? Eta etorkizunean hil daitezkeenena? LABek argi du: «Gobernuak eta patronala egingo ditugu erantzule».
Ipar Euskal Herrian hegazkingintzan ari den beste enpresa handi bat da Dassault Aviation; Angeluko lantegian (Lapurdi) 970 pertsona ari dira. Joan den astean itxi bazuten ere, berriz irekitzea aipagai izanen da biharko langile batzordean. «Parisko agintariek berriz irekitzea nahi dute», Christophe Brise CGTko ordezkariaren erranetan. LABeko industria arduradunak, Heren Muruagak, honako hau gehitu du: «Enpresa handiek boterea dute, eta erabakiak haiek hartzen dituzte».
Enpresa ertainak itxiak dira neurri handi batean, hilabete bukaera arte gutxienez: Zuberoako bi enplegatzaile handienek, Artzainak eta Lopitz taldeetako enpresa desberdinek ateak itxi zituzten joan den astean; Arberatzeko MFA, Mugerreko BMS Circuits eta Urruñako Signature ere geldituak dira. Baina CGTko ordezkariaren arabera, agintariak presioa ezartzen ari dira berriz irekitzeko. Baina bi sindikatuetako ordezkariek diote zaila dela segurtasun neurriak errespetatuz lana berriz hastea.
Lantegien desinfekzio neurriak ere hartu dituzte enpresa gehienetan, baina, Briseren ustez, ez du zentzurik: «Erran digute atzo, gaur eta bihar desinfektatuak izanen direla, baina beharbada ostegunean lanera itzuliko dira birusa duten batzuk». Garbiketa lanetan ari direnen baldintzak salatu ditu: «Haien lana ez da baloratua, eta, gainera, neholako babes neurririk gabe egiten dute».
Lana uzteko eskubidea
Osasun arriskuagatik lana uzteko eskubidea baliatzera dei egiten dute sindikatu gehienek, lantegiak irekitzeko presioa goraka doan heinean. Bokaleko (Lapurdi) ADA altzairutegian hamahiru langilek koronabirusaren susmopean izanik, beste langile batzuek eskubide hori baliatu nahi lukete. Baina Brisek jakin duenez, egoera berezia bizi dute, «giza baliabideen zerbitzua itxia delako, etxetik ari baitira. Ezin dute errekurtsorik ezarri, ez dakite zer egin». Eskubide hori anitz aipatzen dute sindikatuek, baina lana uztearen ondorioak ez dira hain argi oraino. «Ondorioak izaten ahal dira epaitegietan, baita kanporaketak ere», Muruagaren ustez. Horregatik aholkatzen dute eskaera horiek idatziz egitea eta segurtasun neurriak zertan betetzen ez diren zehaztea.
Bi sindikatuetako ordezkariek bat egiten dute neurri bikoitzen «zentzugabekeria» salatzeko orduan: etxean konfinatuak izan behar eta ehunka langileko enpresak irekitzea ez zaie bateragarri. «Italian ez bezala, prebentzioan ari behar genuke»: Muruagaren ustez, «olatua gainean ukaitea itxoin gabe».