Itunpeko zentroetako familiek LHKra joateko eskatu diete patronalari eta…

Gizarte ekimeneko itunpeko ikastetxeetako ikasleen gurasoek Lan Harremanen Kontseiluarekin (LHK) hitzartutako bilerara joatea exijitu diote Kristau Eskolari.
Behar horiei erantzunez, borondatezko gizarte aurreikuspeneko erakundeek 887 milioi euro banatu zituzten iaz erabiltzaileen artean, 2017an baino %4,16 gehiago. Azken bost urteetan 4.450 milioi euroraino iritsi da kopurua. «Kopuru horiekin, gure ingurunearen babes sozialaren bermatzaile gara», esan zuen Etxeberriak. Bazkideen kopuruak ere %1,18 egin zuen gora, eta 2018. urte amaieran 1,1 milioi pertsonak zeukaten pentsio osagarri bat. Haien ekarpenak 796 milioi eurorenak izan ziren, 2017an baino %1,9 gehiago.
Pentsio osagarriei buruz ez ezik, pentsio publikoei buruz hitz egin zuten Etxeberriak: «Pentsio publikoen existentzia ez dago zalantzan; beste gauza bat da zenbatekoak izango diren». Esan zuen gaur egun erretiroa hartzen ari direnen estaldura tasa %80an dagoela, eta, horregatik, garrantzitsutzat jo zuen pentsio osagarri bat edukitzea. «Lan hitzarmenetan txertatu beharko lirateke, eta gazteen artean ere kontzientzia zabaldu beharra dago». Haren arabera, pentsio osagarriak edukitzeko kultura sustatu beharko litzateke belaunaldi berrien artean.
BGAEak bultzatzeko ohiko bidea zerga kenkariak eskaintzea izan da, baina Etxeberriak uste du azken urteetan erakunde publikoek mezu kontrajarriak eman dituztela horien inguruan. «Jendeari konfiantza mezu bat helarazteko, zerga eremuan egonkor- tasuna behar dugu; ezin da egun batean kenkari batzuk eskaini eta hurrengoan bestelakoak». Sektoreko eragileen iritzia aintzat hartzeko eskatu zien erakundeei.
Bigarren urtez jarraian amaitu dute urtea galerarik gabe Gasteizko eta Iruñeko gobernuek, baina bada aldea 2017aren eta 2018aren artean. 2017an, batek zein besteak diru kopuru gehigarri bat jaso zuten Madrildik, kupoari eta ekarpenari buruzko negoziazioak haien aldeko akordio batekin itxi zituztelako. Aurten ez da aparteko ordainketarik izan, baina zerga bilketa uste baino hobeto joan da, eta uste baino diru gehiago sartu da kutxetan.
Gainera, bada beste faktore bat superabita azaltzeko: Egonkortasun Legearen atal batek, gastu arauak, muga handiak jartzen dizkie gastua handitzeko, horretarako dirua dagoenean ere, lege horren helburu nagusia baita zorra txikitzea. Esaterako, 2017ko superabitaren erdia baino pixka bat gehiago gastatzeko asmoa adierazi zuen Nafarroako Gobernuak, 113 milioi euro; Espainiakoak, ordea, 35 milioi gastatzeko baimena baizik ez zion eman. Jaurlaritzak jada esan du superabitaren zati handiena zorra txikitzeko baliatuko duela.
Diputazioek ere gutxitu dute zorra: 2.995 milioi zor zituzten 2018 amaieran, urtebete lehenago baino 202 milioi gutxiago, eta 2017 hasieran baino 1.100 milioi gutxiago.
Atzoko bileran, Madrilgo gobernuak dekretu bat onartu zuen superabita izan duten administrazioei baimena emateko diru horren zati bat «finantza aldetik jasangarriak diren inbertsioetarako» erabiltzeko. Osasuna, hezkuntza, babes zibila, kultur ekipamenduak eta segurtasun kontuak aipatu ditu horien artean.
Espainia, prozeduratik at
Espainiako Erresumak, berriz, aspaldiko partez lortu du defizit publikoa %3tik behera uztea. Zehazki, bere kutxetan sartu baino 31.805 milioi euro gastatu ditu, BPGaren %2,63. Udalak eta tokiko beste erakundeak izan dira beren zenbakiak txukuntzea lortu ez duten bakarrak, baina haiek aspaldian dute superabita, gastua oso zorrotz kontrolatzen dietelako. Hain zuzen ere, Madrilgo gobernuaren esku dauden erakundeak dira defizit gehien sortzen dutenak: administrazio zentralak 18.121 milioiko defizita izan du (%1,5), kalkulatu zuena ia halako bi; pentsioetan gastua gorantz egiten ari dela-eta, Gizarte Segurantzak 17.088 milioiko zuloa egin du (%1,41). Haiekin alderatuta, txikia da erkidegoen zorra (2.810 milioi), nahiz eta haiek egiten duten gastu sozialaren zati handiena.
Defizita %3tik jaitsita, Espainiak atera ahal izango du gehiegizko defizitaren prozeduratik. Hura zen gainbegiratze egoera horretan zegoen azkena, Frantzia jada atera zelako —aurten %2,5era jaitsi du defizita—.
Edonola ere, Madrilek berriro huts egin du bere promesetan. Bruselari %3,1etik %2,2ra jaitsiko zela agindu zion Mariano Rajoyren gobernuak, baina udan helburua %2,7ra igo zuen Nadia Calviño Ekonomia ministro sozialistak, aurreko defizita lortzea ezinezkoa zela ikusita.
Aurten %1,3ra jaistea zen asmoa, baina kopuru hori auzitan dago. Pedro Sanchezek legegintzaldia amaitu du 2019ko aurrekontuak onartzerik ez zuela ikusita, eta kontu horietan diru gehiago biltzeko agertzen ziren neurriak —Google tasa, esaterako— ez dira indarrean jarri, baina, bai, ordea, gastu publiko gehigarri batzuk. Atzo, helburu berria %2 dela esan zuen Monterok.
CAFek zainduko dituen trenek Frecciarossa izenarekin ezagutzen dira Italian, eta Turin-Milan-Salerno abiadura handiko linean funtzionatzen dute, herrialdearen iparraldetik hegoaldera. Turin, Milan, Reggio Emilia, Bolonia, Florentzia, Erroma, Napoli eta Salerno hiriak lotzen dituzte, orduko 300 kilometroko abiaduran zirkulatzen dute. Era berean, abiadura handiko lineaz kanpo hedatzen diren konexioetan ere eskaintzen dute zerbitzua, eta beste hiri esanguratsu batzuetaraino iristen dira: Padua, Venezia, Rimini, Ancona, Pescara, Foggia eta Bari.
Mantentze lanak Trenitaliaren tailerretan egingo dituzte, Napolin, Erroman, Milanen eta Venezian, eta CAF Italiako adarrak egingo ditu. Gaur sinatutako kontratuak ekarriko du 300 langile baino gehiago kontratatzea.
Diruz apalagoa da, berriz, CAFek De Lijn Flandriako garraio konpainiarekin sinatutako kontratua. Haren arabera, CAFek beste 23 tranbia egingo dizkio, 44 milioi euroren truke. 2017ko urrian CAFek De Lijnekin egindako akordioaren hirugarren zatia da. Guztira, 146 tranbia egingo ditu Beasaingo tren konpainiak harentzat.
De Lijn autobusen eta tranbien Flandriako operadore publikoa da, eta, urtero, 530 milioi bidaiari inguru garraiatzen ditu. Lehenengo 48 tranbiak datorren urtetik aurrera egongo dira abian Flandriako kostaldea zeharkatzen duen tranbia linean. Atzo jakinarazitakoak, berriz, 2022ko bigarren erditik aurrera entregatuko ditu CAFek, eta Anberes hirian emango dute zerbitzua.
Aernnovaren erosketa
Euskal Herritik eta Espainiatik kanpo egiten du bere negozioaren zatirik handiena CAFek, eta horrela aritzen da Aernnova ere. Arabako aeronautika enpresa sektoreko konpainia handienentzat ari da lanean: Airbus, Embraer eta Boeing. Azken horren hornitzaileentzat kontratuak lortzea da Aernnovaren azken erosketaren arrazoi nagusia. Atzo jakinarazi zuenez, Structural Integrity Engineering (SIE) enpresa erosi du. Chatsworthen du egoitza (Kalifornia, AEB), eta ingeniaritza lanak egiten ditu AEBetako industria aeronautikorako. Duela hilabete batzuk, Aernnovak beste enpresa bat erosi zuen Kalifornian bertan, Brek Manufacturing izenekoa.
Elkarrekin Podemosek eskatuta, Eusko Legebiltzarrak Eusko Jaurlaritzari galdegin dio azterketa «zehatz» bat egitea lan istripuen arrazoien inguruan. Planak istripuak gutxitzeko bideak ere zehaztu beharko lituzke. EH Bilduk eta PPk aldeko botoa eman zuten, eta kontrakoa, berriz, EAJk eta PSE-EEk, argudiatuta Jaurlaritza jada ari dela norabide horretan lanean.
Autogintza
Oposizioaren beste proposamen batek aurrera egin zuen Eusko Legebiltzarreko saioan: lantalde bat eratuko dute autogintzaren etorkizuna aztertzeko. EH Bilduk proposatu zuen, «autogintza gure industria sareko sektorerik handiena delako eta, hortaz, estrategikoa delako». Elkarrekin Podemosek eta PPk babestu egin zuten, baina ez, ordea, EAJk eta PSEk.